Acıyla Sınamak / Acıyla Sınanmak
ACIYLA SINAMAK / ACIYLA SINANMAK
Enkaz üstündeyim, oturmuş, ağlıyorum.
Sağ omuzuma elini koyan yaşlı adam,
Sıkıyor omuzu.
“Ağlama” diyor.
“Allah imtihan ediyor seni”
‘Acıyla sınanıyorum’, öyle söylüyor.
“Neden ki?” diye soruyorum içimden.
“Buna neden gerek duyuyor?”
Ama bunu ona söylemiyorum.
Başımı öne eğip, ağlamaya devam ediyorum…
Acı karşısında çaresiz kaldığımda:
Ya suçluyorum; karşımdakini ya da kendimi.
Ya öfkeleniyorum.
Ya da başkasına sığınıyorum.
Yoruldum bu savruluşlardan…
Acıdan kaçmak için, onun acı çekmediğini düşünmek istiyorum.
Olayları, davranışlarını hep böyle yorumlamak istiyorum.
Çünkü içimdeki acıyı kaldırmakta zorlanıyorum.
Onun acı çekmediğini düşünmek, acıdan kaçmak için kendime yalanım.
Biliyorum ki karşındakine ne yansıtırsan, onu alırsın.
Acı çekmesini istiyorsan, acı çekmelisin.
Acısını görmek istiyorsan, göstermelisin.
Karşındaki tıpkı senin gibi kendini korumaya çalışır ilişkide.
Ne yansıtırsan onu alırsın.
Biliyorum bunu.
Bırakamıyorum kendimi.
Zorlanıyorum.
Acı çeksin istiyorum.
Çok acı çeksin.
Ben yokken nefes almasın.
Dizleri titresin, taşımasın bedenini.
Geceleri uykusuz geçsin.
Beni düşünmediği bir tek anı olmasın.
Gülmesin.
Hiçbir şeyin lezzetini almasın, ben yokken.
Sadece yaşasın, hayatta kalsın, o kadar.
Göz yaşı kirpiklerinin ucunda olsun hep.
Yalnız kaldığında hıçkırıkları boğazında düğümlensin.
Herkesin ortasında olsun, ama o hep benimle olsun.
Kimse anlamasın onu, kimseye anlatamasın kendini.
Beni her anışında, içi titresin.
İsmimi her duyuşunda, resmime her bakışında yüreği acısın.
Eli telefonda, aramamı beklesin.
Beni tanıyan dostlarının dudaklarında benden haber arasın.
Saatler hep beni söylesin.
Ne zaman, ne yapıyorum, hep beni izlesin.
Acı içinde, yüreği yokluğumun ateşiyle yansın.
Onu artık sevmeyebileceğimden korksun.
Ondan vazgeçebileceğimden korksun.
Beni bedeninin güçsüzlüğünde hissetsin.
Yemesin, içmesin, uyumasın…
Yüreği huzur bulmasın.
Acı çeksin.
Onun acı çekmediğini düşünmek, öfkelendiriyor beni.
Onun için değersiz olduğumu hissettiriyor.
Acı çekmesini istiyorum.
Yüreğim bu acıyı kaldıramıyor tek başına.
Bir an evimdeki tüm izlerini silerken,
Başka bir an çöp tenekesinden çıkarttığım resimleri duvara asarken, buluyorum kendimi…
Onun için değersiz olduğum düşüncesine tahammül edemiyorum.
Acı çekmesiyle ilgili beklentim;
Anlaşılma isteğim,
Kendimi değersiz hissetmekten kaçınmam,
Onsuz olmayı istememem,
Yalnızlıktan kaçınmam,
Biliyorum…
Bunların benim sorunum olduğunu biliyorum.
Yine de bekliyorum.
Acı çeksin istiyorum.
Acı çeksin istiyorum,
Çünkü ben acı çekiyorum…
Tamamlanmamış bir acım var, ilişkilerimi bozan.
Ya kenarda durmama ya çok içeride olmama neden olan.
Artık, tamamlansın istiyorum.
Artık acıyla sınamayayım / Acıyla sınanmayayım istiyorum…
Yoksun ve durdu her şey.
Nefesim boğazımda.
Akmıyor zaman.
Dizlerim taşımıyor bedenimi,
Sadece yaşıyorum…