“Ben” dedi, “En mutlu olduğum anda bile ‘bak bu bir gün bitecek, böyle hissetmeyeceksin, kendini kaptırma bu mutluluğa’ diyen biriyim.” Bunları, Yüzüme sakin sakin bakıp, yaşadığı elim durumuyla ilgili neden acı çekmediğini açıklamak için anlatıyordu!.. Onu tanıyordum, sadece bu olayda değil ilişkilerinin tamamında aynı düşünceyle hareket ediyordu. “Ne kadar az bağlanırsan o kadar az acı […]
Bir önceki yazımda insanın ilişki krizlerinde ve ayrılık süreçlerinde yaşadığı zorlanmanın (acının) “sevgi”den değil “yoksunluk”tan kaynaklandığını dile getirmiş, bu haftaki yazıda da neden böyle düşündüğümü açıklayacağımı belirtmiştim. *** Bir hafta önce ofisimin merdivenlerinde bir kedi yavrusu dikkatimi çekti. Büzüşmüş haldeydi, ofisin çatı kısmına girip çıkan kedilerden birinin yavrusu olduğu düşündüm. Iki gün ofise her giriş […]
Hiç de kısa sayılmayacak bir zamandır düşünüyorum, “sevgi”nin ayrılık sürecinde “zorlanma” yaratıp yaratmayacağını? Ya da tersinden sorarsam, ilişki krizlerinde ya da ayrılıklarda ortaya çıkan zorlanmanın (acının) sebebi insanın karşısındakine duyduğu sevgi midir? “Seven insan acı çeker” önermesi, “gerçekliği” olan bir düşünce mi? Ayrılık süreçlerinde ya da ilişki krizlerinde ortaya çıkan zorlanmanın (acının) kişilerin ilişkiye geliştirdikleri bağımlılıkla ilgili olduğunu […]
Gecenin bir yarısı telaşla aradı!.. Haftalardır aramadığı sevgilisini, daha fazla direnemeyip aramış.. Büyük bir pişmanlık hissediyordu! “Ne yaptım ben!” diyordu. “Neden aradım?” Pişmanlık, kendine ihanet etmişlik, şimdiye kadar kendince yapıp ettiği herşeyi tersyüz etmiş olmak, sevgilisine zayıf/güçsüz bir kadın gibi yansımak, kibrini okşamış olmak, kendini çantada keklik gibi hissettirmek….. Rahatsız edici pek çok duygu tarafından […]
24 haziran seçimlerinde iddiayı kaybetmiş olmanın faturasını ödemek için mağazaya girdik. Kot ve tişört alacağız. Klasik kotlara bakarken, “onun” aslında bu çizginin dışına çıkmak istediğini hissettim. Dedim ki “Yaşın genç, şurada yırtık modeler var, bunlardan dene, sen de çok hoş durur!” Dedi ki “Yapamam, eğer ben bunlardan alırsam eşim de istediği kıyafetleri giymek ister!” *** […]
Terapinin ve terapistin “sorun çözdüğü” ile ilgili algının gerçekliği tartışmalıdır. Tartışmalı olmasının nedeni, aslında düşünüldüğü gibi “olmayışından”dır. Terapi sorun çözmez, “kişinin sorununun çözümsüz olmasına neden olan sorunu” görmesini sağlar!. Bu sağlayış çoğu zaman kişinin sorununu süreç içinde bir yere oturtmasını sağlar. “Bu da bir çözümdür” diyebilirsiniz, ben böyle yorumlamamayı tercih ederim!. *** Sorunu çözmeye odaklanan terapiler çoğu zaman “işlevsizdir”. […]
Hayatının bir döneminde “inançsız” olmamış birinin inancına ne kadar “güven” olur? Ya da güven değil de doğru kelime, “gerçekçilik” mi? Belki de tersten sormak gerek soruyu, Hayatının bir döneminde “inançsız olmamış olması”, birinin inancına halel “getirir mi”? Kimbilir belki de!.. *** İnsanın “sevgiyle” bir derdi varsa ya “kendi sevgisinden” ya da “kendisinin sevildiğinden” emin olma telaşına kapılır. Sevmeyi ya da sevilmeyi […]
BELKİ DE! – Geçen hafta İsmail hakkında acı çektiğini konuşmuştuk tüm görüşme boyunca.. acı çekiyordun ve kötüydün.. bugünse Enes’ten konuştuk. Bunun hakkında ne düşünüyorsun? – Ben söylemiştim zaten size, İsmail geçen hafta önemliydi.. ben hemen başka birini alırım hayatıma. – Bu davranışın hakkında ne düşünüyorsun? – Bilmiyorum – Bunun seni nasıl etkilediğini düşünüyorsun? – Bilmiyorum belki de olumsuz etkiliyordur ama […]
“Neden geldin?” diye sordum. “Çünkü” dedi, “Çok kötü giden bir evliliğim var. Ayrılmam gerek ama ayrılamıyorum. Bağımlı olduğumu düşünüyorum, bunu yenip ayrılabilmek istiyorum artık, sizin de bunu yenmemde yardımcı olacağınızı düşünüyorum.” dedi. “Ayrılman gerektiğini, ancak bağımlı olduğun için ayrılamadığını düşünmene neden olan şey ne?” diye sordum. “Eşim bana çok kötülük yaptı” dedi. “Hala kötü davranmaya […]
“Biliyorum. Bana tutku verecek herhangi bir şeye ya da kimseye artık rastlamayacağımı biliyorum. Birisini sevmeye kalkışmak, önemli bir işe girişmek gibidir, bilirsin. Enerji, kendini veriş, körlük ister. Hatta başlangıçta bir uçurumun üzerinden sıçramanın gerektiği bir an vardır. Düşünmeye kalkarsa atlayamaz insan. Bundan böyle artık bu gerekli sıçrayışı yapamayacağımı biliyorum.” *** “Bulantı” romanın kahramanı Roquentin’in güncelerindeki […]
